Ik krijg soms mails van beginnende modellen die mij vragen of ze vertrouwen mogen hebben in bepaalde personen. Dat dergelijke vragen gesteld worden, is een teken dat er iets scheelt in de communicatie tussen model en fotograaf. Meestal heeft het model een mail van een fotograaf ontvangen waarin staat dat hij voor een bekende agentschap werkt en dat hij op zoek is naar nieuwe modellen.
In engelstalige literatuur zal je soms het letterwoord GWC (Guy with Camera) aantreffen. Dit is een pervert die zijn camera gebruikt om toegang te krijgen tot meisjes door hun een carrière in de mode-wereld te beloven. Veel te veel meisjes (en evenveel jongens) trappen daar nog steeds in!
Hieronder een tekst van de hoofdredakteur van een lifestyle magazine (en ook fotograaf) die heel goed de situatie uitlegt:
"“Een model die voor een agentschap wenst te werken heeft degelijke foto's nodig. Agentschappen die met een model willen samenwerken kijken eerst op het net naar foto's van de persoon in kwestie.
Als de agentschappen naaktfoto's of foto's van bedenkelijke kwaliteit aantreffen, dan zullen ze vragen dat de foto's direct verwijderd worden. Indien dit niet gebeurt, dan is een samenwerking met het model niet mogelijk.
Dit is geldig voor alle degelijke modellenbureaus, zij hanteren allemaal dezelfde hoge standaarden. Dit is natuurlijk niet het geval voor nep-bureaus die geen contacten hebben met de modellenwereld.”
Je hebt zeker geen naaktfoto's nodig als je bij een modellenbureau aangenomen wilt worden. Ook geen "artistiek naakt" of "bedekt naakt". Een model dient om kleren en accessoires te verkopen.
Om een merk te vertegenwoordigen moet een model een onberispelijk gedrag hebben. Veronderstel dat je geselecteerd wordt om deel te nemen aan een campagne voor een duur parfum. Modellenbureaus willen niet dat er plots oude foto's opdagen waarin het model naakt te zien is. De opdrachtgever kan een ferme schadevergoeding vragen aan het bureau dat het model voorgesteld heeft.
