In de wachtkamer van het succes, Future Top Model Gravino De afkorting FTM wilt niet enkel Future Top Model zeggen, maar ook Female to Male Transgender, vandaar de talrijke links naar deze foto.

Iedereen kan echter een mister-wedstrijd opstarten, en of de zaak serieus en professioneel is, dat weet je pas achteraf. Een modellenwedstrijd heeft een jaarlijkse cyclus. Als je weet hebt van een dergelijke verkiezing ben je dus al te laat: de voorverkiezingen zijn al achter de rug. Een opmerkelijke trend is dat er meer jongens deelnemen aan mister-verkiezingen dan meisjes aan miss-verkiezingen (dit valt op bij gecombineerde verkiezingen).

Wat ook vaak gebeurt is dat een modellenbureau wel iemand opgemerkt heeft, maar nog een paar maanden wacht omdat het bureau het model nu niet nodig heeft (de finale gebeurt meestal eind oktober, terwijl het model pas in januari gecontacteerd wordt).

Wat hier ook meespeelt is dat Future Top Model zich sterk afzet tegen andere verkiezingen en fotografen. Terwijl een deelnemer niet het verschil ziet tussen alle wedstrijden, het is een pot nat (en echt ongelijk hebben ze niet).

Een minpunt van FTM is hun "heiliger dan de paus"-gedoe (doe wat ik zeg, maar kijk niet naar wat ik doe) en het verbieden dat modellen zouden samenwerken met andere fotografen of organisaties.

Voor fotografen is een mister-verkiezing weinig inspirerend, wat mij betreft lijkt het hele gedoe teveel op een vleeskeuring. Dit effekt wordt nog meer versterkt omdat de juryleden de kandidaten enkel als een nummer kennen. Er zijn bijvoorbeeld 16 finalisten, dat wil zeggen 16 foto's in avondkledij, 16 foto's in badpak, 16 foto's met kledij van de sponsor,... Het is eigenlijk bandwerk. De finale gebeurt meestal op een toeristische plek met veel volk of in één of andere discotheek, zodat je geen goede portfolio voor de modellen kan realiseren. Overigens, als je je tijd moet verdelen over 16 modellen heb je sowieso geen tijd om iets deftigs te maken of om de modellen te leren kennen. Maar het is een heel leuke ervaring. Zorg dat je voldoende visitekaartjes mee hebt.

Voor modellen is een mister-verkiezing zeker de moeite. Zelfs als je geen carrière in de mode-business ambieert, is een finale-plaats als Mister een boost voor je ego (en vaak ook een aderlating voor je portefeuille).

Niet alle verkiezingen zijn even betrouwbaar, de verkiezingen zijn eigenlijk een circus waarbij de dieren mensen zijn. Sommige verkiezingen bestaan slechts een paar jaar (tot de fiscus op de hoogte gebracht wordt zeker?). Leuk voor de modellen die gewonnen hebben: wàt hebben ze eigenlijk gewonnen, als de verkiezing niet meer bestaat? Er zijn zo een aantal verkiezingen die maximaal een paar jaar bestaan en dan opnieuw opstarten onder een andere naam.

De foto's op deze pagina zijn genomen op een halve finale van Future Model Contest (je had het kunnen lezen), waarbij ik als jurylid fungeerde, dat was in 2008 dacht ik. In 2011 volgde ik als fotograaf Mister Belgian Style (in 2009 was dat Mister Belgium Personality en 2010 Mister Universe).

Bij de verkiezingen die hierboven vermeld worden kan je direct een aantal modellen uit de groep halen: “die zullen het maken als model!”. Een verkiezing is daarvoor niet nodig! Maar de looks, dat is niet alles, en dat is ook de reden van bestaan van Future Top Model (die met de grote belgische modellenbureaus samenwerkt): de bureaus willen ook zien of het model betrouwbaar is en op tijd afkomt (bij de showvoorbereiding is er vaak iemand van een modellenbureau aanwezig).

Een persoon met de juiste looks, die pik je d'er zo uit in een winkelstraat of in een uitgaansbuurt. Maar om ook te weten of die persoon voldoende doorzettingsvermogen heeft, daarvoor moet die meedoen aan FTM. De kostprijs is heel laag: 25€ inschrijvingsgeld, 30€ voor de fotoshoot, het is niet verplicht om toegangskaarten te verkopen (maar de meeste modellen nodigen toch hun ouders en familie). De volledige prijs om aan FTM te kunnen deelnemen is lager dan de prijs van één of ander zomerfestival.